محققان دانشگاه آکسفورد در همکاری با سازندگان بازی های ویدئویی، به تاثیر مثبت این بازی ها بر سلامت روان افراد پی بردند.
محققان دانشگاه آکسفورد در یک همکاری کم سابقه با سازندگان بازی های رایانه ای، از داده های این شرکت ها برای بررسی تاثیر بازی های ویدئویی بر سلامت روان استفاده کردند.
نتایج این تحقیق که از سوی موسسه اینترنت آکسفورد منتشر شد، نشان داد مدت زمانی که یک فرد به بازی های ویدئویی اختصاص می دهد، تاثیر مثبت کوچک و در عین حال مهمی بر سلامت روان وی دارد. البته به گفته محققان، سطح لذتی که بازیکنان از یک بازی رایانه ای دریافت می کنند، از مدت زمان بازی کردن اهمیت بیشتری دارد.
تحقیقات درباره تاثیر مثبت بازی های ویدئویی در دوره ای منتشر می شود که بازار فروش این بازی ها در نتیجه قرنطینه و خانه نشینی ناشی از همه گیری کرونا رونق گرفته است.
اندرو پرزیبیلسکی مدیر تحقیقات موسسه اینترنت آکسفورد در این باره می گوید: یافته هایمان نشان می دهد بازی های ویدئویی ااما برای سلامتی مضر نیستند و فاکتورهای روانشناختی دیگری درباره آنها وجود دارد که بر تندرستی افراد تاثیر قابل توجهی می گذارد. در واقع بازی کردن رابطه مثبتی با سلامت روان افراد داشته و اعمال کنترل و محدودیت بر این فعالیت می تواند بازیکنان را از فواید آن محروم کند.
در این تحقیق، دو هزار و ۷۵۶ نفر از بازیکنان بازی رایانه ای Animal Crossing: New Horizons و ۵۲۸ نفر از بازیکنان Plants vs Zombies: Battle for Neighborville که بالای ۱۸ سال سن داشتند، یک پرسشنامه پر کردند. دانشمندان نیز برای رسیدن به یک نتیجه دقیق، در پردازش اطلاعات به دست آمده از این پرسشنامه ها از داده هایی که شرکت های بزرگی چون الکترونیک آرتز و نینتندو در اختیارشان قرار داده بودند استفاده کردند. از آنجایی که فعالان صنعت بازیهای رایانه ای تاکنون تمایلی به همکاری با دانشمندان مستقل نداشتند، در تحقیقات پیشین همیشه از داده های تخمینی و غیردقیق استفاده می شد و همین فقدان شفافیت از جانب سازندگان بازی ها، از موانع بزرگ دانشمندان برای درک رفتار بازی کنان حرفه ای بود.
منبع : سایک نیوز
حتما بخوانید:
نتایج سه مطالعه جدید نشان می دهد افراد میانسالی که به طور مرتب برای سرگرمی تلویزیون تماشا می کنند در معرض خطر بالاتر زوال استدلالی و حافظه در سنین بالاتر هستند.
محققان دریافتند که حتی میزان متوسط تماشای تلویزیون با عملکرد بدتر در آزمون های شناختی در افراد مسن ارتباط دارد. بینندگان دائمی تلویزیون دچار آتروفی مغزی بیشتری هم می شوند.
محققان نمی توانند بگویند که آیا تلویزیون خود مستقیماً در این زوال مغز نقش دارد، یا اینکه این مسئله ناشی از نشستن زیاد به خاطر تماشای تلویزیون است.
<<پریا پالتا>>، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کلمبیا نیویورک، در این باره می گوید: <<ااماً تماشای تلویزیون به خودی خود برای سلامت مغز بد نیست، بلکه احتمالاً عوارض ناشی از رفتار بی تحرکی در این مورد نقش دارد.>>
دکتر <<میچ الکیند>>، رئیس انجمن قلب آمریکا، نیز می گوید: <<منطقی است که رفتار بی تحرک طولانی مدت می تواند سرانجام قدرت مغز افراد را از بین ببرد.>>
به گفته محققان، کم تحرکی و عوارض ناشی از آن مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت می توانند منجر به آسیب تدریجی مغز در طول زمان شود. مغز همچنین از طریق رگ های خونی تأمین می شود و بیماری های قلب و رگ های خونی می توانند منجر به مشکلات مغزی مانند کاهش شناختی،
محققان در مطالعه حدود ۶۵۰۰ شرکت کننده در طول ۶ سال مشاهده کردند آنهایی که مدت زمان بیشتری تلویزیون تماشا می کردند عملکرد شناختی مغزشان حدود ۷ درصد کاهش داشت.
همچنین در مطالعه ۹۷۰ نفر دیگر مشخص شد کاهش حجم ماده خاکستری مغز افرادی که عادت به تماشای مداوم تلویزیون داشتند به مراتب بیشتر بود.
منبع: سایک نیوز
در ادامه بخوانید:
محققان با استفاده از تصاویر خیالی در تلاشند تا ارتباط دیدن این تصاویر و بروز توهم های کاذب را توضیح دهند. تفاوت در عملکرد مغز انسان ها به گونه ای است که این توهم ها تنها در برخی از افراد ظاهر می شود.
گفته های زیر را بخوانید. فکر می کنید این جملات چه چیز را توصیف می کنند؟ فردی که روان گردان مصرف کرده یا کسی که خوابی آشفته را تعریف می کند؟
<<احساس کردم می توانم از طریق صفحه نمایش گوشی به مکانی دیگر بروم.>>
<<لیزرها به طرف نور رفتند و در اطراف آن حرکت کردند و ناگهان این طور احساس کردم که صفحه نمایش در حال بزرگ شدن است.>>
<<ساختمان های سنگی قدیمی را دیدم. مثل قلعه بودند. داشتم بر فراز آنها پرواز می کردم.>>
در واقع این گفته ها را افراد پس از دیدن <
مطالعه جدیدی که محققان در همین راستا انجام داده اند نشان می دهد در حالی که برخی از مردم قلعه یا تصاویر پرشکنی را در گنزفلیکر می بینند، افراد دیگری هستند که با
قسمتی از مغز ما، مثل صفحه نمایش رایانه، مسئول پردازش اطلاعات دیداری ماست (قشر دیداری) و بخشی دارد که از محیط نمونه برداری کرده و عکس های سریع از جهان اطراف ما می گیرد. به دیگر سخن، مغز ما اطلاعات حسی را با فرکانس مشخصی جمع آوری می کند. ما می توانیم به لطف توانایی پیچیده مغز در پر کردن جاهای خالی، جهان را پویا و ممتد ببینیم.
حتما بخوانید:
مثلاً چشمان ما در خارج از مرکز بینایی یک نقطه کور دارند، اما شما به هر جا که نگاه می کنید نمی توانید لکه سیاه رنگ را مشاهده کنید. قشر دیداری (visual cortex) ما نتایجی را از اطلاعات دیداری اطراف استنتاج می کند و این طور به نظر می رسد که دید ما کامل است. اگر اطلاعات حسی که پردازش می شود مثل گنزفلیکر باشد، باعث می شوند که با ریتم مغزتان تعامل برقرار کنند و نحوه تفسیر چیزی را که می بینید تغییر دهند.
گنزفلیکر (Ganzflicker) تجربه ای از اطلاعات حسی غیرعادی در محیط خارج را نشان می دهد که به آن توهم کاذب (pseudo-hallucinations) می گویند. قبلاً تجربه های ساده ای مثل دیدن نور لیزر یا رنگ های خیالی را در نتیجه واکنشی که بین گنزفلیکر و ریتم مغز وجود دارد توصیف می کردند؛ اما چگونه بعضی از افراد توهماتی مثل قلعه های سنگی قدیمی را دیده اند؟
مغز از مناطق مختلف تشکیل شده که این مناطق با هم در تعامل اند. این بخش ها شامل مناطق حسی سطح پایین و مناطقی هستند که با پردازش های شناختی سطح بالا تطابق دارند؛ مثلاً متمایز دانستن یک خط عمودی با یک خط افقی در فرایند حسی سطح پایین قرار می گیرد در حالی که تشخیص اینکه چهره ای دوستانه است یا خصمانه، در فرایند شناختی سطح بالا قرار می گیرد.
تصویرسازی ذهنی دیداری یا شبیه سازی ذهنی اطلاعات حسی (چشم ذهن) یکی از فرایندهای شناختی سطح بالاست. فرایندهای سطح بالا می توانند با فرایندهای سطح پایین تعامل داشته باشند تا چیزی را که شما می بینید، تفسیر کنند. اگر کسی در گنزفلیکر توهم های کاذبی ببیند، ممکن است مغز او به صورت خودکار این اطلاعات را معنادارتر یا واقع بینانه تر تفسیر کند.
توصیف و مقایسه تجربه های تصویری دشوار است زیرا این اتفاقات شخصی، درونی و ذهنی اند. اما مشخص شده که گنزفلیکر می تواند به تفسیر این تجربه های دیداری کمک کند. محققان دریافتند که توانایی تصویربرداری مغز انسان ها می تواند در توصیفی ده دقیقه ای از گنزفلیکر خلاصه شود. تقریباً نیمی از افرادی که به آفانتزیا مبتلا هستند نمی توانند چیزی را در گنزفلیکر ببینند. نیم دیگر نیز الگوهای ساده ای چون اشکال هندسی یا رنگ های خیالی را می بینند. این نتایج را با یافته های مرتبط با افرادی که تصاویری ذهنی می بینند مقایسه کنید. آنها می توانند اشیا پیچیده و معنی داری چون حیوان و چهره را نیز ببینند.
محققان عقیده دارند که تصاویر ذهنی و توهماتی که گنزفلیکر آنها را به وجود آورده بوسیله فرایندهای مغزی مشابه تولید شده است. این بدین معناست که گنزفلیکر بازنمودی از تجربیات ذهنی مردم مثل باز شدن پنجره ای به سوی چشم ذهن را به تصویر درمی آورد. پس گنزفلیکر ابزار مفیدی برای درک تفاوت بین تصاویر ذهنی افراد و تعامل آنها با محیط های دیداری است. این آزمایش به افراد کمک می کند تا تجربه های منحصربه فرد خود را با دیگران به اشتراک بگذارند و در نهایت تجربه های ذهنی را وارد دنیای واقعی می کند.
منبع: میگنا
در ادامه بخوانید:
دراز کشیدن در مقابل تلویزیون از علایق بسیاری از مردم برای پایان دادن به یک روز طولانی و شلوغ است. با این حال براساس نتایج سه مطالعه جدید که به تازگی در همایش سلامت اپیدمیولوژی، پیشگیری و کاردیومتابولیک انجمن قلب آمریکا ارائه شد، محدودکردن زمانی که مقابل تلویزیون می گذرانید اهمیت زیادی دارد.
هر چقدر در 40،50و60سالگی بیشتر تلویزیون تماشا کنید، خطر ابتلا به مشکلات سلامت مغز شما در سال های بعد بیشتر خواهد بود. طبق یافته های مطالعات انجام شده آن دسته از شرکت کنندگان که میزان تماشای تلویزیون آنها متوسط تا زیاد بوده است در اواخر زندگی دچار کاهش قوای شناختی بیشتر و کاهش ماده خاکستری در مغز خود شده اند.
ماده خاکستری از اجزای اصلی سیستم عصبی مرکزی است که مسؤول ذخیره و پردازش اطلاعات در مغز است و در
داده های جمع آوری شده در هر سه مطالعه به طرز نگران کننده ای نشان می دهد هر یک ساعت افزایش در میانگین روزانه تماشای تلویزیون در یک فرد با کاهش 0.5 درصدی حجم ماده خاکستری مرتبط است. برای جلوگیری از این عوارض جانبی چه کاری می توان انجام داد؟
گرچه این یافته ها قطعا نگران کننده هستند اما دکتر هدر اشنایدر، نایب رئیس انجمن آایمر آمریکا دیدگاه دیگری دارد.
وی می گوید تحقیقات اخیر مانند تحقیقات گذشته وجود ارتباط بین تماشای تلویزیون و کاهش شناختی را نشان می دهند اما ثابت نمی کنند که تماشای تلویزیون علت مستقیم ایجاد مشکلات شناختی است. برای اثبات وجود رابطه علیت باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
به گفته دکتر اشنایدر، مهم ترین برداشتی که می توان از نتایج تحقیقات جدید داشت این است که برای گذراندن اوقات فراغت، غیر از تماشای تلویزیون فعالیت های دیگری را در نظر بگیریم.
تحقیقات گسترده ای درباره فعالیت هایی که تأثیر مثبتی بر سلامت مغز دارند و خطر افت شناختی را کاهش می دهند در حال انجام است. این فعالیت ها شامل
یکی دیگر از فعالیت هایی که می تواند از کاهش قوای شناختی مغز در سال های بعد جلوگیری کند، انجام فعالیت های تحریک کننده عملکرد شناختی مانند مطالعه یا پرداختن به کارهای هنری است که توانایی تفکر را به چالش می کشند.
با این حال برای ایجاد یک تغییر پایدار باید فعالیتی را انتخاب کنید که به آن علاقه دارید و می توانید به آن پایبند باشید.
توجه داشته باشید که استفاده سالم از وقت در طولانی مدت باعث ایجاد شادی و رضایتمندی بیشتر در شما خواهد شد.
منیع : میگنا
در ادامه بخوانید:
درباره این سایت